Italië - Lago di Garda

Hoe het begon... 

Een bezoekje aan het Gardameer was voor ons min of meer een spontane actie. We hadden vakantie, kwamen net terug uit Malta en werden verwelkomt door een typisch Hollandse stortbui. We hadden nog een weekje vrij en geen concrete plannen behalve de hoop dat we in Nederland een paar mooie dagen zouden treffen, dat leek dus niet te gaan gebeuren. 

Gelukkig bestaat er dan zoiets als booking.com en een uurtje later was het besluit genomen, een volle tank diesel en een boeking op een sta-caravan in Moniga del Garda. Dit werd onze eerste auto-vakantie naar Italië. 

Algemeen

Voor een autovakantie naar Italie heb je een vignet nodig. Of je nu door Zwitserland of Oostenrijk rijdt, je hebt er één nodig en deze zijn  te verkrijgen bij de ANWB winkel. 

De route naar Italië die wij namen kwam door Zwitersland, via de Gotthardtunnel welk berucht is vanwege de lange files. De Gotthardtunnel is een bijna 17km lange tunnel en sinds in 2001 een brand uitbrak als gevolg van een ongeval tussen twee vrachtwagens wordt het verkeer gedoseerd doorgelaten, vandaar de kans op files in de drukke zomermaanden. 

Hou rekening met tolwegen, het is handig om een creditcard op zak te hebben, dat scheelt ook weer lang wachten voor de tolpoorten. Gemiddeld waren wij zo'n €50,- kwijt aan tol per enkele reis, de heenweg was dit verdeelt over verschillende losse goedkope trajecten, de terugreis namen we een andere route waarbij we in één keer een groter bedrag over een langere afstand af konden rekenen. Duurder dan €50 is het niet. 

Allerlaatst is het belangrijk om zeker in Zwitserland de maximumsnelheid niet te overschrijden. De boetes schijnen niet mals te zijn, hier hebben wij gelukkig niets van gemerkt. 

Onze reis

Aangezien wij nogal spontaan besloten dat we onze laatste vakantiedagen niet in de regen wilden doorbrengen hadden we ietwat weinig tijd voor een goede voorbereiding. Een snelle sprint naar de ANWB winkel voor een vignet, een winkel verderop een tomtom gescoord en nog even langs de supermarkt voor wat broodjes voor onderweg en dan vroeg naar bed om halverwege de nacht te kunnen gaan. Nadat we 2 uur lang klaarwakker op de klok lagen te kijken besloten we dat 22:00 ook een mooie tijd was om op vakantie te gaan. 

Wij hebben sinds een paar jaar een Opel Corsa diesel omdat het werk niet naast de deur ligt, voor deze vakantie was het dieseltje een enorm voordeel, daar kan een gemiddeld vliegticket niet tegenop. We hebben vrolijk de nacht doorgereden en kwam uiteindelijk zonder tegenslagen bij de Zwitserse grens aan. Daar begon voor ons het onbekende terrein, en dat was genieten! 

Terwijl de zon voorzichtig op begon te komen genoten wij van de vele bergen en prachtige watervalletjes die langs de route van de bergen afkwamen. 

We arriveerden bij de Gotthardtunnel waar we vlot doorheen konden rijden, we zagen een volle parkeerplaats voor de tunnel en wat bleek, de tunnel ging om 06:00 open, precies op het moment dat wij er zo doorheen reden, terwijl de slagboom op de parkeerplaats nog dicht zat. Wat een geluk dat we niet konden slapen die avond ervoor want waarschijnlijk bespaarde ons dit een flinke file. 

De tunnel is om precies te zijn 16.942 km lang en dat je middenin een berg rijdt voel je ook aan de temperatuur die opliep tot zo'n 30°C in de vroege ochtend. Tunnelvrees is niet aan te raden!

Verder richting Italie kom je langs het prachtige Lugano meer, om vervolgens de grens te passeren waar de route zich vervolgt langs het plaatsje Como en het welbekende Comomeer. We waren nu een kleine 10 uur onderweg met her en der een kleine plaspauze. Zodra we de grens overstaken veranderde het verkeer van het ordelijke Zwitserse in het temperamentvolle Italiaanse. Een hele belevenis om vanaf de tolpoortjes als het ware vanaf één groot plein zonder markering in 2 rijbanen uit te komen. Het nodige toeterwerk daargelaten ging het vrij vlot, men was ons Hollanders niet kwaadgezind en iedereen schoof ritsend de A9 op. De reis verder Italie in verliep vlot, een paar korte files rond Milaan maar uiteindelijke waren we na nog ongeveer 2 uur op de plaats van bestemming, Moniga del Garda. De Camping was klein, netjes, lag pal aan het Gardameer aan een haven en heette dan ook toepasselijk Camping Porto. We hadden één pech, de caravan was pas beschikbaar om 14:00 en wij waren er al om 11:00, verfomfaaid na de lange autorit. Ook bleken we geen sta Caravan te hebben maar een echte caravan op wieltjes. We hebben de tijd gedood door een heerlijke kop Italiaanse koffie te drinken en het stadje vast te verkennen, uiteindelijk mochten we rond 12:30 de caravan in en zo kon ons campingavontuur beginnen!